%0 Journal Article %T رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنان %J پژوهش‌نامه زنان %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی %Z 2383-0743 %A طاهری, زهرا %A محوی شیرازی, مجید %D 2019 %\ 03/21/2019 %V 10 %N 27 %P 99-116 %! رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنان %K انتظار از ازدواج %K تحمل پریشانی %K سازگاری زناشویی %K زنان %R 10.30465/ws.2019.4031 %X این پژوهش با هدف شناسائی رابطه انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی زنانانجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده ، جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره آیین مهر واقع در منطقه 3 شهر تهران در 3 ماه آخر سال 1396 بود که تعداد آنها برابر با 240 نفر میباشد ، حجم گروه نمونه 137 نفر بود که به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردید. پرسشنامه‌‌های انتظار از ازدواج  (جونز و نلسون ،1996). مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز ، 2005). و سازگاری زناشویی (اسپانیر،1976). به عنوان ابزار پژوهش روی گروه نمونه  اجرا شد. سپس داده‌‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل  قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی با سازگاری زناشویی رابطه مثبت معنادار وجود دارد ، بدین معنا که هرچقدر انتظار از ازدواج واقع بینانه و تحمل پریشانی بالاتر باشد، سازگاری زناشویی نیز بیشتر است؛ اما بین انتظار از ازدواج ایدآل گرایانه و انتظار بدبینانه از ازدواج با سازگاری زناشویی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بدین معنا که هر چقدر انتظار از ازدواج ایده آل گرایانه و بدبینانه بیشتر باشد ، سازگاری زناشویی کمتر خواهد بود ، همچنین یافته ها حاکی از آن بود که انتظار از ازدواج و تحمل پریشانی  قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی زنان متاهل می‌باشد. بنابراین به نظر می رسد زنان متاهلی که توانایی بالاتری در پریشانی ها از خود نشان می دهند و انتظار آنها از ازدواجشان واقع بینانه تر است به طبع آن دارای سازگاری زناشویی مطلوب تری خواهند بود %U https://womenstudy.ihcs.ac.ir/article_4031_b082cfa7e65399eaf791d5ca991e0c73.pdf