%0 Journal Article %T بررسی تأثیر آموزش مهارت‎های زندگی بر بالابردن خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار شهرداری شهر تهران در سال90-89 %J پژوهش‌نامه زنان %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی %Z 2383-0743 %A جعفری شیرازی, فائزه %D 2012 %\ 09/22/2012 %V 3 %N 6 %P 47-70 %! بررسی تأثیر آموزش مهارت‎های زندگی بر بالابردن خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار شهرداری شهر تهران در سال90-89 %K مهارت‌های زندگی (Life Skills) %K ‌خودکارآمدی عمومی (Self-efficacy) %R %X این روزها، ‌موضوع فشار روانی ناشی از کار و زندگی در میان عامۀ مردم، ‌متخصصان ﺁموزشی، ‌متخصصان بهداشت روانی و سایر کسانی که مسئولیت بهزیستی مردم را بر‌عهده‌دارند، ‌بسیار مهم بوده و در رأس امور قرار دارد. یکی از جنبه‌های مهم سلامتی، ‌سلامت روانی افراد است. می‌توان گفت باورهای خودکارآمدی اساس و پایۀ سلامت روانی است و احساس شایستگی، ‌کفایت و قابلیت کنارآمدن با زندگی را تقویت می‌کند. تصورات و ادراک فرد از توانایی‌های خود را خودکارآمدی گویند و این باورهای افراد نسبت به توانایی‌هایشان، ‌بر تلاش و پشتکار آنها اثر می‌گذارد (مهدی قراچه‌داغی، ‌1373: 34). این پژوهش به منظور بررسی تأثیر آموزش‌های مهارت‌های زندگی بر بالا بردن خودکارآمدی عمومی زنان سرپرستِ خانوارِ شهرداری شهر تهران در سال 90-89 صورت گرفته است. گروه نمونه در این پژوهش، ‌شامل 220 نفر از زنان سرپرست خانوار تحت پوشش شهرداری شهر تهران است. روش پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل (Pretest–Posttest Randomized Group Design) است و بر مدل تحلیل اکتشافی، ‌کوواریانس مبتنی است و ابزار مورد استفادۀ این طرح پژوهش «پرسش‌نامۀ خودکارآمدی عمومی شوارتزر» بوده است (دلاور، ‌1383: 83). یافته‌ها نشان می‌دهد که بین آموزش مهارت‌های زندگی بر بالا بردن خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار شهرداری شهر تهران رابطۀ معنی‌داری وجود دارد و می‌توان گفت با آموزش مهارت‌های زندگی می‌توان خودکارآمدی زنان سرپرست خانوار شهرداری شهر تهران را بالا برد. %U https://womenstudy.ihcs.ac.ir/article_836_e9bc79175920ba1edc02dc1f46676784.pdf